In de rubriek “Het shirt van het lijf” brengen we verscheidene persoonlijke verhalen onder de aandacht. Ditmaal is het de beurt aan Diego Jacobs, speler van L. Van Raak Milieutechniek/Handbal Houten en trainer aan de dameskant. Met zijn ervaring op topsportniveau een belangrijke schakel voor de jeugd. 
“Mijn ambities zijn om een gerenommeerd trainer te worden.”

Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?

“Ik ben Diego Ricardo Jacobs. Ik ben een HBO-verpleegkundige, afgestudeerd aan de HvA. Ik ben momenteel werkzaam in de GGZ, bij een pilot waarbij jongvolwassenen vanuit een gesloten situatie komen en bij ons gaan ervaren hoe het is om met vrijheden om te gaan (heftige GGZ casuïstiek). Daarnaast ben ik werkzaam bij Broeder de Vries als Medium care ambulance verpleegkundige.”

Hoe ben je met Handbal Houten in aanraking gekomen?
“Ik ken de club al heel lang! We zijn gedurende de jaren dat ik voor HV/Kras Volendam speelde een aantal keer in gesprek geweest. Nu omdat oude teamgenoten van Volendam bij Houten spelen is het contact met succes weer opgestart.”

Met ingang van dit seizoen ben je dus speler bij HS1. Heb je het naar je zin?
“Dat klopt, jazeker! Als voormalig Vrone/Berdos speler miste ik wat uitdaging en wat trainingsmomenten welke bij Handbal Houten wel aanwezig zijn. Het is een mooie groep waar een interessant plan voor geschreven is en er vanuit het kampioenschap in de Eredivisie een leuke uitdaging in de BENE-League is weggelegd. Aangezien het een jonge groep is, zijn er veel mogelijkheden en dit maakt het uitdagend.”

Toch gaan we het dit interview niet hebben over jou als speler, maar zijn we erg benieuwd naar jouw rol als trainer. Wanneer en hoe ben je het trainersvak ingestapt?
“In het jaar dat ik 18 werd ben ik het trainersvak ingestapt. Ik speelde toen bij Volendam. De trainers Claus Veerman en Maurice Canton hebben mij geënthousiasmeerd door hun energie en passie.”

Wat onderscheidt jou als trainer van andere handbaltrainers in Nederland?
“Wat mij onderscheid, is dat ik er veel van over heb om spelers uit te dagen op meerdere vlakken, zoals bijvoorbeeld op techniek: ik zie dit als de basis. Daarbij speel ik zelf nog handbal op hoog niveau en dit levert ervaring op in zowel mijn rol als speler en trainer. Ik draag dit over tijdens trainingen, wat maakt dat ik de ervaring en didactiek vanuit de HT3-opleiding kan combineren. Ook let ik erop dat ver vanuit die drie perspectieven veel op wedstrijdsituaties wordt getraind.”

Welke kennis/kunde heb je nodig als handbaltrainer, gelet op ons geliefde spelletje? Waarvan moet je écht op de hoogte zijn? En hoe kun je je daar (zelf) in ontwikkelen?
“Hele goede vraag! Er zijn meerdere perspectieven waar vandaan trainingen opgebouwd kunnen worden. Dit hangt af van (het niveau van) de groep, welk type spelers je voor je hebt en hoeveel tijd je in een training kunt steken. Daarnaast dien je rekening te houden met de rollen per positie en daarbij horende mogelijkheden. De uitdaging is de vertaling maken naar hoe jij als trainer/coach wil spelen.

Maar voor de vorm: ik zou het advies geven de richtlijnen van het NHV aan te houden. Zij hebben een raamwerk waarin alle aspecten van handbal voorbij komen.”

Er komt een hoop kijken bij het geven van training. Je moet goed weten hoe in te spelen op de sociaal-emotionele ontwikkeling en gedrag van je doelgroep, kennis hebben van ‘fysieke coaching’ (zoals HS1-krachttrainer Michael mooi zegt), etc.

Vind je dat je genoeg middelen en kennis tot je beschikking hebt om hiermee om te gaan?
“Dat vind ik zeker! Vanuit mijn werk en persoonlijkheid beschik ik over communicatieve tools en maken het zelf speler zijn (mijn ervaringen) en de hierboven beschreven drie elementen mij gekwalificeerd om training op niveau te geven. Ook helpt een stukje natuurlijk overwicht mij hierbij.”

Wat maakt training geven zo leuk?
“Het overbrengen van kennis die ik vergaard heb in het uitoefenen van mijn passie, waarbij plezier en (individuele) groei van de speler centraal staat.”

Wat is je favoriete doelgroep om training aan te geven?
“Dit varieert. Uit alle groepen die ik getraind heb, zijn uitdagingen gekomen tijdens het training geven. Daarbij ligt er wel een voorkeur bij teams die topsport willen bedrijven, aangezien daar een prettige instelling bij komt kijken waar ik mij erg in kan vinden.

Sinds kort geef je training aan de B-jeugd van Handbal Houten. Wat zijn je ervaringen tot nu toe?
“Ik heb het erg naar mijn zin en hoop op korte termijn wat van mijn visie en missie terug te zien in hun wedstrijden. Het is een heel talentvolle groep is met speelsters die graag willen. Echter beseffen zijn nog niet wat zij waard zijn als spelers, waardoor er soms wat onzekerheid of twijfel zichtbaar is (wat in mijn optiek niet nodig is). Deze groep is tot veel in staat en het is mijn taak om dit eruit te krijgen.”

Waar kan Handbal Houten volgens jou nog in groeien, wat betreft trainingsfaciliteiten en het opleiden van trainers? Wat heb je zelf nodig?
“De krachtschema’s zijn formidabel. De krachtruimte zou wat uitgebreider mogen.

Het opleiden van trainers: technische commissie (TC) boven de trainer plaatsen en samenwerken aan doelstellingen, zodat de kwaliteit gewaarborgd blijft (zoals het project ‘Train de Trainer’ waar Handbal Houten mee bezig is) en de communicatie tussen bijvoorbeeld een spelersraad en TC/trainer (zodat de communicatie transparant is én blijft).

Verder een gestroomlijnd opleidingsplan, waarbij per leeftijdscategorie zoals B, A en Senioren aan een compleet spel gewerkt wordt. En spelers makkelijk aan andere teams uitgeleend kunnen worden.”

Merk je verschil in generaties (‘de jeugd van tegenwoordig’) bij het geven van training?
“Generaties niet per se, wél grote verschillen tussen instelling en houding door de gehele club heen. Ik probeer als trainer wel een bepaalde vibe/sfeer te creëren, waarbij inzet vereist wordt en dan is er niet veel ruimte voor ‘specifieke’ gedragingen waarbij zo’n verschil blijkt.”

Wat zijn je ambities binnen het trainersvak?
“Mijn ambities zijn om een gerenommeerd trainer te worden.”

Neem ons mee in een ideale training: hoe ziet deze eruit?
“Veel beweging, differentiëren per individu, waarbij de uitdaging is: trainen op waar de groep moeilijkheden in ondervindt tijdens wedstrijden. Daarnaast altijd letten op de details, techniek en zoveel mogelijk vragen van het individu (voor de differentiatie).”

Hoe kunnen we volgens jou voor meer verbinding zorgen tussen jeugd- en seniorenteams?
“Dat hangt af van welke verbinding we zoeken. Ik heb iets meer context nodig om hier adequaat op te reageren. Maar heel basaal genomen ligt het antwoord in het ondernemen van dingen met elkaar. Laat trainingen verzorgen (open inloop voor jeugd) zodat er bekendheid van elkaar komt en dan zou interesse wellicht vanzelf ontstaan.”

Wil je tot slot nog wat zeggen?
“Ik vind Handbal Houten een fijne club om voor te spelen, omdat het mij vaak een warm gevoel (van thuis) geeft en dit is prettig!”